Poe... wat maak ik het mezelf soms lastig. Doordat ik heel anders naar mijn eigen werk kijk dan een ander dat doet. Dan denk ik: o nee, dit is helemaal niks. En de ander vind het helemaal geweldig en mooi.
Het is een proces denk ik. De laatste tijd krijg ik veel te horen dat mensen mijn tekeningen met inkt zo mooi vinden. Wanneer ik dan de tekeningen gemaakt met Oost Indisch inkt erbij pak wijzen ze juist de gene aan waarvan ik denk, mwa... het is het net niet helemaal. Mijn reactie is dan ook vaak; "Serieus? Die vind ik juist helemaal niks". Blijkbaar kijk ik er dus heel anders naar. Misschien zit ik er te dicht op. Of is het gewoon een kwestie van smaak... want ja, smaak bepaald immers of iets kunst is bijvoorbeeld, of dat het wordt gezien als een beetje gekladder of gekrabbel.
Ik vind het ergens ook heel grappig. Vooral wanneer een tekening die me weinig moeite heeft gekost veel positieve reacties oplevert. Dan ga ik er nog eens rustig voor zitten en nog eens goed kijken. En vaak moet ik dan ook toegeven dat het eigenlijk best leuk gelukt is.
Ik ben ook wel een rommelkont, ook met tekenen. Vooral wanneer ik met kleur werk. Gek op het onderzoeken hoe ik een bepaalde kleur krijg. Dat doe ik tijdens het tekenen. Niet vooraf. Ik werk ook niet met rasters of hulplijntjes. dat vind ik alleen maar in de weg zitten. Ik teken liever op gevoel. Ronde vormen, natuurlijke vormen gaan me ook makkelijker af dan rechte lijnen en hoekige vormen. Voor mijn gevoel doe ik vaak maar wat en juist dan wordt het iets leuks. Meestal moet ik zelf even aan de tekening wennen en vind ik deze pas na een paar weken leuk of mooi. En soms, wanneer ik het echt niks vind, kan ik een tekening na uren rommelen ook zo weer verkreukelen en weggooien. Zonde? Vind ik zelf niet, anderen vaak wel. Het blijft me anders alleen maar irriteren dat de tekening niet klopt.
Bij het tekenen met inkt weet ik vaak precies neer te zetten wat ik in mijn hoofd hebt. Ten minste, de hoofd-vormen. De rest verzin ik er vaak gaandeweg bij. Zoals bij de uil. Ik begin met de uil, dan komt er een tak bij, okay dan volgen er een paar blaadjes en uiteindelijk komt er een hele boom bij. Dan bekijk ik de lege vlakken en verzin ik spontaan wat daar moet komen. Natuurlijk wel iets wat bij het 'thema' past. En zo krijg je dan een hele tekening.
Op die manier rommel ik lekker wat aan en dat gaat me wel steeds beter af. Al zal ik altijd erg kritisch blijven op mijn eigen werk, dat hoort er gewoon een beetje bij. Zo blijf ik toch ontwikkelen en verbeteren. Dat stopt volgens mij nooit... en dat is wat mij betreft prima :-) .
Hieronder 2 tekeningen die ik zelf dus niet zo mooi vind, maar mijn leerkracht wel. Ik had een 9 en een 8,5 voor deze tekeningen... kwestie van smaak dus ;-)
Reactie plaatsen
Reacties